Kto rozważał zamontowanie systemu ogrzewania ściennego w swoim domu, zetknął się pewnie z takimi problemami, jak skomplikowany montaż, awaryjność i powodowanie zabrudzeń lub mikrouszkodzeń w tynku, które zwykle przypisuje się ściennym układom grzewczym. Na ile bariery te są jednak prawdziwe w dobie unowocześniania technologii budowlanych, w tym również systemów płaszczyznowych?

Ogrzewanie ścienne nie jest na świecie niczym nowym. Z dobrodziejstw systemów wykorzystujących do ogrzewania pomieszczeń specjalne kanały umieszczone w ścianach korzystano już 2,5 tys. lat temu. W Polsce system ten (łac. hypocaustum) został zastosowany po raz pierwszy przez Krzyżaków w Zamku w Malborku. Chociaż obecnie ogrzewanie ścienne montuje się w zupełnie inny sposób, idea pozostała ta sama – wykorzystać do ogrzania domu ciało stałe (w tym przypadku ścianę, mur), które, inaczej niż powietrze, ma większą zdolność akumulacji ciepła i jego naturalnej redystrybucji. Dawny system został dostosowany do naszych czasów – puste kanały w ścianach zastąpiły kable, rurki z wodą czy maty kapilarne. Wraz z nimi na rynku pojawiły się jednak nowe bolączki. Jak bowiem umieścić w ścianie rurki z wodą w taki sposób, aby nie kolidowały one z instalacją elektryczną? Jak uchronić się przed awariami związanymi z możliwymi wyciekami wody czy innymi zagrożeniami wynikającymi z bliskiego sąsiedztwa instalacji wodnej i elektrycznej? Jak nie narazić się na ryzyko zabrudzenia ścian oraz pęknięć w tynku wynikających z naprężeń termicznych? W znalezieniu odpowiedzi na te pytania pomaga nam ekspert – Patryk Nowakowski z firmy 3THERMO.

Montaż nie taki skomplikowany

- Do tej pory użytkownicy mieli do wyboru trzy formy płaszczyznowego ogrzewania ściennego, dostarczającego ciepło za pomocą: powietrza, wody lub energii elektrycznej. Z każdym z nim wiązały się większe lub mniejsze obostrzenia w zakresie montażu, doboru materiałów budowlanych oraz możliwości projektowych – wyjaśnia Patryk Nowakowski. – W odniesieniu do montażu problemem było na przykład to, że zabierał on dużo czasu, ale również – że systemy wymagały odpowietrzenia oraz regulacji dodatkowych oporów, co z kolei przekraczało możliwości większości instalatorów. Zaistniała zatem potrzeba wynalezienia takiego rozwiązania, które zdjęłoby z fachowców ciężar skomplikowanego montażu. Odpowiedź pojawiła się w ubiegłym roku, gdy na polskim rynku zadebiutowało rozwiązanie zaprojektowane w taki sposób, aby maksymalnie ułatwić montaż i wyeliminować dotychczasowe wady. – Zamiast rurek, w ścianie można umieścić kilka ultracienkich radiatorów wykonanych z aluminium, które podłącza się do systemu centralnego ogrzewania. Każdy panel posiada odpowiednio dużą moc, ok 250 W, co bezpośrednio przekłada się na dobór liczby grzejników. Dla przykładu, aby ogrzać pokój 20 m² wystarczy zamontować 4 grzejniki podtynkowe 3THERMO – wyjaśnia Patryk Nowakowski.

Wycieki, awarie

Innym problemem kojarzonym z dotychczasowymi formami ogrzewania ściennego są awarie, do których może dojść np. w wyniku wbijania gwoździa i przerwania instalacji. Prawdą jest, że gdy bezpośrednio pod tynkiem biegnie woda, ryzyko uszkodzenia systemu i wycieku jest bardzo duże. Mitem jest natomiast, że dotyczy to wszystkich systemów płaszczyznowych. – Zaletą radiatorowego układu płaszczyznowego jest fakt, że energia cieplna pobrana z instalacji c.o. rozprowadzana jest pod tynkiem „na sucho”. W tym przypadku wystarczy, że energia skumulowana w wodzie zostanie doprowadzona do dolnego kolektora, stąd przenoszona jest na radiator i z niego na ścianę. Przypadkowa ingerencja w radiator nie może spowodować wycieku i nie przerywa działania systemu grzewczego – mówi Patryk Nowakowski. A co z mikrouszkodzeniami w tynku, których tak często boją się użytkownicy?

Drobne pęknięcia

Powszechnie stosowane systemy płaszczyznowe (zarówno elektryczne, jak i wodne) są najlepszym sposobem regulowania temperatury w budynkach. Ich mocną stroną jest z pewnością bilansowanie strat ciepła w miejscu ich powstawania, z kolei słabszą – duże naprężenia w tynku i zjawiska elektrostatyczne. Obecnie na rynku pojawiły się już tynki niwelujące ten problem. Warto jednak pamiętać, że specjalny tynk, to też specjalna cena, tym bardziej, że w przypadku ogrzewań ściennych, warstwa tynku zazwyczaj przekracza 4 cm. Inaczej jest w przypadku 3THERMO, gdzie konstrukcja pozwala na zatopienie grzejnika zaledwie w 1-centymetrowej warstwie tynku, bez obaw o jego spękanie.